برای تک تک دم و بازدمهای پسرم..

زیر لب زمزمه می کنم..

چقدر دوستت دارم.. چقدر وحشتناک ست لحظه ای بی تو سر کردن..

چقدر سخت ست بی تو بودن .. بی تو ماندن .. بی تو ..

کاش می دانستی با اولین لمس انگشتان نحیفت مرا اسیر کردی..

من به لحظه های ساده ی شلوغ حضورت عادت دارم..

زمان خیلی سخت می گذرد وقتی صدای دویدنت در گوشم نمی آید..

دریغ نکن عزیز دل مادر .. لحظه لحظه بودنهایت را از قلبم..

دور نشو حتی ثانیه ای برای قد کشیدن..

من تمام حواسم به مسیر نگاه توست..

کاش مادر بودن را حس می کرد.. آنکه نگاه منتظر مادرش را ندید..

برای بهترین امید روزمرگیهایم و برای تک تک دم و بازدمهای پسرم.. عاشقانه می نویسم

دوستت دارم.